Παραλήρημα #7 - Η πτυχιακή - Έπος

Μια φορά και έναν καιρό, η μικρή Ρόσα, ξεκίνησε τη πτυχιακή της... Κάθε μέρα, ετέλειωνε τα μαθήματα της η ώρα 12 τζαι εβούραν να πάει στο εργαστήριο να κάμει τα πειράματα της... Εκάθετουν ως η ώρα 7 το απόγευμα τζαι εμάσhετουν στο εργαστήριο, πολλές φορές χωρίς φαί χωρίς νερό τζαι τούτο γιατί ήταν μόνη της μέσα στο lab τζαι αν έφευκε εν είσhε κανέναν να της ανοίξει. Να μην τα πολυλογώ, ήρτε το Πάσχα τζαι πάει μια μέρα στο εργαστήριο τζαι λαλεί της η κυρία Λ. "ααααααα μα ετελειώσαμε το πειραματικό με τούτο πρότζεκτ μετά θα δουλέψεις το καλοκαίρι με ένα άλλο παιδί τον Κ. σε άλλο πρότζεκτ στη διπλωματική του για το μεταπτυχιακό του"


Καλά λαλώ της εγώ, σhαίρουμαι ότι θα θκιαβάσω τζαι για την εξεταστική μου τζαι θα είμαι μια χαρά χαλαρή...!


Εντωμεταξύ ούλλον τον Ιούλιο εκέφτουμουν ότι θα έχω πολλή δουλειά μετά όταν θα επήεννα πίσω, θα θκιαβάζω τζαι παράλληλα θα έχω τα πειράματα να τρέχουν... Τέλοσπαντων επία 17 Αυγούστου στο εργαστήριο λαλεί μου ο Κ. "δεν σε χρειαζόμαστε προς το παρών γιατί ακόμη αναπτύσσω την μέθοδο"... Ανα τακτά χρονικά διαστήματα, ενημερώνουμουν για την κατάσταση του πειράματος του παιθκιού αλλά εν με εχρειάζουνταν ακόμα... Στο μεταξύ εμένα αλλάξαν τα δείγματα στα οποία θα εδούλευκα, ήβρα ξανά τζαι βιβλιογραφία...


Τον Νιόβρη εκάμαμε ΜΕΓΑΛΟ ΒΗΜΑ, αφού επήα τζαι τρεις μέρες συνεχόμενα τζαι έκαμνα δείγματα με τα μυρωδάτα ούρα του Κ. Είχαμεν όμως πρόβλημα ακόμα στη μέθοδο ήθελε αλλο λίο optimization τζαι λαλούν μου ΞΑΝΑ, όταν το κάμουμε optimize τζαι αναπτυχθεί πλήρως η μέθοδος, έλα τζαι εσύ να κάμεις τα δείγματα σου. 


Να αναφέρω ότι τα υποστρώματα που θα κάμω ανάλυση παίρνουμε τα που νεκρούς οι οποίοι πρέπει να έχουν πεθάνει που φυσικά αίτια ή ατύχημα για να εν καθαρά τα υγρά/ιστοί από άλλα φάρμακα/ τοξικές ουσίες τζαι να μεν εν αυτόχειρες (πράμα σπάνιο στο εργαστήριο). Tζαι γι'αυτό ανέπτυξε ο Κ. τη μέθοδο προκατεργασίας σε "καθαρά" ούρα τζαι αίμα τα οποία βρίσκεις τα εύκολα (δικά μου, δικά σου) που  τζαι μετά θα κάμω εγώ τα δικά μου τα οποία βρίσκεις τα μόνο που νεκρούς...
Ε τέλοσπαντων εγώ τωρά πρέπει να παω ΑΥΡΙΟ να ξεκινήσω. Πώς και έτσι; Ήβρε με σήμερα ΤΥΧΑΙΑ ο Κ. στο δρόμο τζαι λαλεί μου Ρόσα έλα αύριο να ξεκινήσεις...


Θα φτύσω αίμα τούτη την εξεταστική.....Νιώθω το...Τελευταίο έτος και φαρμακερό...

Το..."εργαλείο"

Τζαι δεν έχουμε τζαι κανέναν παιίν να ποσκολιούμαστε τζιόλας... Πίκρα...

The road is long, we carry on, try to have fun in the meantime

Που τότε που έφυε το παρεάκι, δηλαδή ο τέως πλέον μπόυφραν των τελευταίων τεσσάρων ετών, επέρασα μια φάση που, ναι, ήμουν στεναχωρημένη. Αλλά γενικά επροσπαθούσα να μεν αφήνω την κατάσταση να με παίρνει πουκάτω. Κάθε μέρα ήμουν σταθερά βιβλιοθήκη γιατί για ένα διάστημα εν εμπορούσα μόνη μου σπίτι,εκλαμουρίζουμουν.
Εκτός που το θκιάβασμα που του έδωκα τζαι εκατάλαβε γιατί είχα τζαι τις εξετάσεις, εφιλοξένησα μάλιστα τζαι άπορα γατάκια μέχρι να βρουν σπιτάκι μόνιμο, κάτι που με τον πρώην μπόυφραν εν υπήρχε περίπτωση να γίνει...τα μόνα ζωντανά που υπήρχαν μέσα στο σπίτι θα ήμουν εγώ ειδεμί είσhε μου πεί ότι εν θα επατούσεν σπίτι μου... Ήταν ζωηρά που λαλείτε τα γατάκια αλλά είχα κάτι να ασχολούμαι τις ώρες που ήμουν σπίτι.
Έφκενα έξω όσο τζαι πριν γιατί θέματα ζήλιας-παραπόνων περί "εν σε βλέπω εν με βλέπεις" εν είχαμε. Επίσης εδέθηκα τζαι με κάποιους ανθρώπους παραπάνω που πριν όπως την φίλη μου την μικρή Γιαννιώτισα που αν τζαι γνωριζούμαστε που το 2006 εν ένιωθα ότι ήμασταν οι φίλες που θα της ελαλούσα τα πάντα τζαι τούτο γιατί υπήρχε πάντα το παρεάκι τζιαμέ για ό,τι ήθελα.
Μετά που έναν μήνα που λαλείτε, εγώ ήμουν μια χαρά. Είχα,βλέπετε, συνειδητοποιήσει ότι τούτο ήταν κάτι που έφτανε στο τέλος του τζαι είχα αρχίσει να το αντιλαμβάνουμαι που τον Ιούνιο. Βασικά εν τζείνο που λαλούν "it sinked in". Γενικά ήταν μια σχέση που πιστεύκω εκτός φοιτητικής ζωής εν θα εμπορούσε να συνεχιστεί... μέσα σε τούτους τους τρεις μήνες που επεράσαν είδα πόσο πολλά εδιαφέραμε σε πράματα της καθημερινότητας, αν τζαι σπάνια ετσακωνούμασταν. Τζείνος βέβαια εν το εσυνειδητοποιήσε ακόμα τζαι επειδή μιλούμε ανα διαστήματα, καταλάβω τον ότι εν το εξεπέρασε τελείως.
Τωρά ήρτε πίσω για να δώσει τα τελευταία του μαθήματα για το πτυχίο τζαι θα τον δω γιατί επαραμείναμε φίλοι. Θα τον πετυχαίνω τζαι στο κυλικείο της βιβλιοθήκης κλπ κλπ.
Τόσο καιρό, διάφοροι φίλοι μου ερωτούσαν με τι κάμνω, αν είμαι οκ κλπ. Εγώ απαντώ πως ναι, είμαι οκ μια χαρά τζαι εν στεναχωρκούμαι πλέον. Διαιρωτούνται πώς εμπόρεσα τζαι εξεπέρασα τόσο σύντομα μια σχέση τεσσάρων χρόνων. Σόρρυ αλλά εν παράλογο να εκλογικεύσεις την απόφαση που επήρες, να το συνειδητοποιήσεις, να το νιώσεις τζαι να προχωρήσεις παρακάτω;
Ένας φίλος μου μάλιστα είπε μου ότι είμαι πολλά σκληρός άνθρωπος τζαι έδωκε μου τζαι συγχαρητήρια που το εξεπέρασα τόσο αξιοπρεπώς γιατί δεν εθυμάτουν ποττέ να με είδε στεναχωρημένη. Εγώ είπα του επειδή εν συζητώ κάτι εν σημαίνει ότι εν υπάρχει πλέον για εμένα τζαι ότι δεν το σκέφτουμαι, απλά πιθανώς εν θέλω να δώσω αξία στο αρνητικό συναίσθημα τη δεδομένη στιγμή με το να το μοιραστώ με κάποιον...


Απλά μερικές σκέψεις που είχα μέσα σε τούτες τις μέρες τζαι ήθελα να τις γράψω.
Καλή εβδομάδα να έχουμε όλοι!

City of Electric Lights

And I thought you were the Moon in the sky

But it turned out you were just a street light.

Έτυχε σας ποττέ;
Καλή εβδομάδα να έχουμε όλοι!

Παραλήρημα #6: Οι αδικίες της ζωής

Εχτές ο φίλος μου ο Chef-χημικός, είπε μου ότι τα μαλλιά μου εν δίχρωμα τζαι θέλουν βάψιμο. Αυτό το statement μετά από ώρες συζητήσεως με την αδερφή μου τζαι τη μάμμα μου, για το αν πρέπει να βάψω το μαλλί μου, γιατί "νομίζω φαίνεται πολλά η διαφορά πλέον" τζαι για να κάμει blend η ρίζα με τα πουκάτω πιο ανοιχτόχρωμα μαλλιά. Ας το πούμε ότι το μαλλί μου εν ανοιχτό καστανό το φυσικό τζαι που κάτω έκαμνα βαφές καστανές οπότε εσκούρηνε σταδιακά σε σχέση με το ανοιχτό χρώμα που τα είχα πιο παλία ,οπότε όταν είχα 3-5 πόντους άβαφτο μαλλί εν έκαμνε μπαμ ότι εν άβαφτα τζαι για τούτο το λόγο η ρίζα έφτασε τζιαμέ που έφτασε. Έπηαν με το κόμπλεξ που λαλείτε τζαι επήα τζαι εγόρασα βαφές εχτές τζιόλας.
Πάω σήμερα βιβλιοθήκη ξανά, τζαι ηρτε τζαι η φίλη μου η πιανίστρια,τζαι ορίετουν που της είπα ότι θα βάψω το μαλλί γιατί ο Chef είπεν μου έτσι τζαι έτσι. "Όοοοοοοοοοοχι μην το βάψεις, είναι σαν την βαφή την "ομπρ", την "ντεκοστρουκσιόν" και είναι τέλειο το χρώμα", ερώταν τζαι τον φίλο της που εκάθετουν δίπλα αν εν ωραία, άλλος άσχετος-αρσενικός τζίνος "γιατί εν βαμμένα τα μαλλιά σου;;;;"
Μετά που τούτον τον τεράστιο πρόλογο, η αδικία της ζωής είναι ότι εχτές που επήα να πιάσω τις βαφές που τα Hondos center (και όχι centre, στην Ελλάδα είναι αμερικανόφιλοι ενώ στην Κύπρο είμαστε αγγλόφιλοι) ήταν μια κυρία μεγάλης ηλικίας στα ταμεία τζαι ελαλούσαν της συγχαρητήρια κερδίσατε ένα iPad τζαι ερώταν τους "τι είναι αυτό δεν καταλαβαίνω" τζαι μετά είπε ότι εν το ήθελε τζαι ελαλούσαν τις οι κοπέλες να το δώκει σε συγγενή της. 


Ε όι πέτε μου, εννεν αδικία τούτο το πράμα;;;

2012

Να διευκρινίσω ότι ΠΟΤΤΕ εν είπα που το νέο έτος θα είμαι έτσι, θα κάμνω έτσι, θα αλλάξω το τάδε κλπ κλπ. 


Φέτος όμως θα το κάμω.

Θα ζήσω την ζωή μου τζαι εν θα νιώθω ενοχές για κανέναν.

Καλή Χρονιά σε όλους, με υγεία τζαι ψυχική ισορροπία (κυρίως).