Σήμερα πρωί, καθώς έφευκα που τον κτηνίατρο που είχα μια δουλειά σε μια περιοχή της Θεσσαλονικής που εν εχω ιδέα πού, είναι τι, έρκετε μια γιαγιά τζαι ρωτά με, πολλά καλοσυνάτα:
Γ(γιαγιά)- Κοπέλλα μου να σε ρωτήσω κάτι;
Ρ(Ρόσα)- Ρωτήστε με!
Γ- Μήπως ξέρεις που είναι το "αφροδίσιο";
Ρ- Ε...όχι συγγνώμη δεν είμαι απο αυτή τη γειτονια!
Γ- Αχχχ άχρηστο παιδί!!!! Θα ρωτήσω αυτή την κυρία ( πάει τζαι ρωτά την κυρία)
Είπε με άχρηστη ασπούμε!!! ήθελα να την πατσαρκάσω αλλά ούλλη της η φάτσα ήταν γεμάτη με κρεατοελιές(σοβαρά ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ τζαι η μια πάνω στην άλλη) τεράστιες!!Τζαι επίσης για να ήθελε να πάει στο "αφροδισίων" λογικά κάτι θα είσhε έννεν;;;
Η άλλη η ιστορία η εχτεσινή, επεριλάμβανε κάτι που είναι πλέον συνηθισμένο και αναμενόμενο: Ετσακώνουνταν οι γέροι μεταξύ τους!
Υπήρχαν φυσικά τα 2 στρατόπεδα:
Ο γέρος ο μίζερος ο οποίος εφώναζε ότι τα νιάτα πλέον εν αδιάφοροι τζαι δεν σηκώνουντε στο λεωφορείο να κάτσει ο γηραιότερος, ότι βάζουν τα ακουστικά και βλέπουν έξω τον καιρό και δεν τους νοιάζει τι γίνεται γύρω τους, κοιτάζουν μόνο τον εαυτό τους- TRUE, αλλά εννεν ούλλοι έτσι!
Τζαι το δεύτερο στρατόπεδο ήταν μια γιαγιά με πολλά γλυκιά φωνούλα η οποία υπερασπιζόταν τα νιάτα αναφέροντας ότι τα νιάτα σήμερα δουλεύουν και είναι πιο κουρασμένα από εμάς και εμείς(οι γέροι) τι κάνουμε όλη μέρα καθόμαστε και εσύ τώρα γέρο για καφέ θα πάς, τα παιδιά σήμερα έχουν να πάν στα μαθήματά τους και το βράδυ να βγούν να δουλέψουν και εμείς τους φέραμε σ'αυτή τη θέση που είναι σήμερα με την οικονομία κλπ κλπ κλπ. -TRUE, αλλά πάλε, έννεν ούλλοι έτσι.
Έκαμε μου εντύπωση ότι πολλοί εσυμφωνούσαν με την γιαγιούλα.
Τελικά όμως τα νιάτα, την σήμερον ημέρα, είναι άχρηστα;
ο καθένας εν τζίνο που ένι.
ReplyDeleteαπλά εκνευρίζουν με οι γέροι που διεκδικούν πράματα απλά επειδή εν γέροι.
ΕΝ θα σου δώσω τη θέση μου στο ταμείο που εδιεκδίκησες απλά μπαίνοντας μπροστά μου επειδή είσαι γέρος!
αν σε δω πουπίσω μου τζαι μπορώ τζι εγώ, έννα σου δώσω τη θέση μου, αλλά ΜΕΝ μου την πιάννεις με το έτσι θέλω!
Η Μουνλαϊτ σαν τον Θεσσαλονικιό πρώην μου ακούγεται.Είχαμε σκοτωθεί στο τραμ γιατί σηκώθηκα να παραχωρήσω τη θέση μου σε ένα παππού,που έτρεμαν τα χέρια του.
ReplyDeleteΚαι ναι,το μεγαλύτερο μέρος της νελαίας που έβλεπα στα λεωφορειοτραμς,ήταν αναίσθητα.Όχι τόσο όσο στην Παγόχωρα βέβαια.
Αν δω γέρο/γριά, εννοείται πως θα τους παραχωρήσω τη θέση μου κι αν προσβαλτούνε (διότι υπάρχουν κι αυτοί) ας το κάνουνε. Δεν περιμένω να μου το ζητήσουνε,όχι. Δουλεύουμε κι αυτοί κάθονται; Αυτοί δούλευαν όμως δεκαετίες ολόκληρες πριν από μας, και τώρα το σώμα τους δεν έχει την απαραίτητη δύναμη για επίπονο στασίδι.
Κι αν μου κλέβουν τη θέση,δεν πειράζει. Άστους να χαίρονται για την "εξυπνάδα" τους.Πόσους ήλιους θα προλάβουν ακόμα;
Για την γριά με τις κρεατοελιές,τί να πω...άκου,άχρηστο παιδί,χαχαχαχαχαχαχαχα
περαστικά της πε της αν την ξαναδείς! :)
δεν είπα ότι δεν σηκώνομαι! φυσικά και το κάνω!
ReplyDeleteαλλά η ηλικία (όπως και τίποτε άλλο) δεν δίνει το δικαίωμα να γίνεσαι γαϊδούρι.
Κι εγώ μπορεί να είμαι 1000 κομάτια, να είμαι άρρωστη, κουρασμένη, να πονάω, να θέλωψ να πάω στο μπάνιο!
Γιατί ο άλλος να μπαίνει ΜΟΝΟΣ του μπροστά μου να πληρώσει τα 1000 είδη του, κι εγώ να περιμένω σαν βλάκας για να πληρώσω το ένα πράγμα που χρειάζομαι;
Σόρυ θάλασσα, αλλά υπάρχουν περιπτώσεις και περιπτώσεις.....
Γενικά εννεν καλό να λέμε ότι οι νέοι εν ούλλοι έτσι, ή οι γέροι εν ούλλοι έτσι.
ReplyDeleteΜέχρι πρόσφατα τους γέρους τους είχα ούλλους για μίζερους που κάνουν βόλτες με τα λεοφωρεία για να εμποδίζουν τον υπόλοιπο κόσμο από το να κάμνει τις δουλειές του τζαι ότι όλοι μισούν τα νιάτα επειδή εν αδιάφοροι τζαι εγωιστές. Αλλά επειδή εγώ δεν είμαι αδιάφορη τζαι είμαι όντως διαφορετική που τζίνο που ενόμιζα ότι επιστεύκαν ούλλοι οι γέροι, τότε εκατάλαβα ότι τότε, ούτε οι γέροι εν ούλλοι ίδιοι.
Υπάρχουν μερικοί σε τούτη τη γέριμη τη χώρα, ελάχιστοι δυστυχώς, που νιώθουν ότι όσο έχουν δικαιώματα, έχουν τζαι ευθύνες απέναντι στους συμπολίτες τους. Γιατί μπορεί να ξεκινά με το "εννα μπω μπροστά σου στην ουρά στην τράπεζα επειδή είμαι γέρος εδούλευκα τόσα χρόνια εγώ την έκαμα τούτη τη χώρα" αλλά επεκτείνεται σε πολλά άλλα πράματα στο τέλος η συγκεκριμένη νοοτροπία
αχαχα. μεγάλη συζήτηση άνοιξες.
ReplyDeleteόντως υπάρχουν οι καλοί γέροι και οι κακοί γέροι. απ όλους έβλεπα καθημερινά όταν δούλευα στη παθολογική.
κ είχα τόσα νεύρα με τα καμώματά τους που λες που μια φορά κ ένα καιρό πήραμε το αστικό με τον καλό μου να χαζέψουμε την Πειραϊκή. κ μια γριά καθιστή του δωσε να ακυρώσει το εισιτήριό της κ έγινα έξαλλη κ της λέω "ε φυσικά, τη θέση τη βρήκαμε αλλά το εισιτήριο δε το ακυρώσαμε, κάποιο κορόιδο θα βρούμε ε??" υπόψιν η γρια ήταν καλοστεκούμενη, τα 60 τα πάταγε δε τα πάταγε.
έχω την εντύπωση το μισό το λεωφορείο μ ένιωσε κ το άλλο μισό με έβρισε, όπως κ ο δικός μου. καλά ρε τι σου φταίει η γριά, έπρεπε να το πεις αυτό κτλ κτλ
αυτό ομολογώ πως τώρα δε θα το έλεγα. γιατί έχει κανα χρόνο που έφυγα απ τη παθολογική κ βλέπω τους γέρους κ τις γριές με τα παλιά καλά μάτια μου
παλιότερα θα έχωνα κ τη βελόνα στραβά για να σταματήσει να μου τα σπάει η κωλόγρια..
άσχετο, πολύ περιαυτολόγησα :Ρ