Αν είσαι ελεύθερος το Σάββατο...

Αχχχ θέλω να το αφιερώσω σε κάποιον τούτο το τραγουδάκι! 
It's so not me!

Γενικά νιώθω πολλή αισιοδοξία μέσα μου  :)

Καλές Γιορτές σε όλους, η Ρόσα είναι με άδεια μέχρι νεοτέρας...

Let's Swing It!

Θέλω κάτι να πω αλλά εν ξέρω τι εν τούτο! 'Eβαλα λίο Vin Doux Σαμιώτικο τζαι πίννω για έμπνευση.


Μπαααα....άστο καλύτερα! Δεν το 'χω σήμερα...


Να μην τα πολυλογώ...
Σήμερα θα πιω στην υγειά των μανάδων που κάμνουν όμορφους γιους, ψηλούς (Δίμετρους), μελαχρινούς , που ξέρουν να μιλούν τζαι εν έχουν περίεργες φωνές τζαι τέλος αλλά κυρίως εν το παίζουν έξυπνοι γιατί εν έχουν αυτήν την ανάγκη στο κάτω κάτω.


Εψές επίσης είχαμε πάει να ακούσουμε ένα swing συγκρότημα! Είπαν το τζαι τούτο που οι παραπάνω ξέρουμε το που το "The Mask"! Άρεσε μου πολλά!


Enjoy!

Παραλήρημα #5 - Άχρηστα νιάτα

Έχω δύο ιστοριούλλες για εσάς σήμερα:


Σήμερα πρωί, καθώς έφευκα που τον κτηνίατρο που είχα μια δουλειά σε μια περιοχή της Θεσσαλονικής που εν εχω ιδέα πού, είναι τι, έρκετε μια γιαγιά τζαι ρωτά με, πολλά καλοσυνάτα:


Γ(γιαγιά)- Κοπέλλα μου να σε ρωτήσω κάτι;
Ρ(Ρόσα)- Ρωτήστε με!
Γ- Μήπως ξέρεις που είναι το "αφροδίσιο";
Ρ- Ε...όχι συγγνώμη δεν είμαι απο αυτή τη γειτονια!
Γ- Αχχχ άχρηστο παιδί!!!! Θα ρωτήσω αυτή την κυρία ( πάει τζαι ρωτά την κυρία)


Είπε με άχρηστη ασπούμε!!! ήθελα να την πατσαρκάσω αλλά ούλλη της η φάτσα ήταν γεμάτη με κρεατοελιές(σοβαρά ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ τζαι η μια πάνω στην άλλη) τεράστιες!!Τζαι επίσης για να ήθελε να πάει στο "αφροδισίων" λογικά κάτι θα είσhε έννεν;;;


Η άλλη η ιστορία η εχτεσινή, επεριλάμβανε κάτι που είναι πλέον συνηθισμένο και αναμενόμενο: Ετσακώνουνταν οι γέροι μεταξύ τους!
Υπήρχαν φυσικά τα 2 στρατόπεδα:
Ο γέρος ο μίζερος ο οποίος εφώναζε ότι τα νιάτα πλέον εν αδιάφοροι τζαι δεν σηκώνουντε στο λεωφορείο να κάτσει ο γηραιότερος, ότι βάζουν τα ακουστικά και βλέπουν έξω τον καιρό και δεν τους νοιάζει τι γίνεται γύρω τους, κοιτάζουν μόνο τον εαυτό τους- TRUE, αλλά εννεν ούλλοι έτσι!
Τζαι το δεύτερο στρατόπεδο ήταν μια γιαγιά με πολλά γλυκιά φωνούλα η οποία υπερασπιζόταν τα νιάτα αναφέροντας ότι τα νιάτα σήμερα δουλεύουν και είναι πιο κουρασμένα από εμάς και εμείς(οι γέροι) τι κάνουμε όλη μέρα καθόμαστε και εσύ τώρα γέρο για καφέ θα πάς, τα παιδιά σήμερα έχουν να πάν στα μαθήματά τους και το βράδυ να βγούν να δουλέψουν και εμείς τους φέραμε σ'αυτή τη θέση που είναι σήμερα με την οικονομία κλπ κλπ κλπ. -TRUE, αλλά πάλε, έννεν ούλλοι έτσι.
Έκαμε μου εντύπωση ότι πολλοί εσυμφωνούσαν με την γιαγιούλα. 

Εγώ πάντως πάντα σηκώνουμαι άμα έσhει γέρους όρθιους. Ο γέρος είσhε τζαι τζίνος τα δίκια του γιατί πολλά συχνά βλέπω ανθρώπους νέους που εν σηκώνουνται να κάτσει ένας ηλικιωμένος ή μια μάμμα με το μωρό της που έννεν σωστό γιατί για τους παραπάνω εν ταλαιπωρία το λεωφορείο ειδικά αμα εν σώννεις. Απλά μερικοί εν μπορούν να μπουν στη θέση του άλλου τζαι να κατανοήσουν ότι όλοι γερνούμε τζαι ότι μια μέρα όλοι για να περπατήσουμε 10 μέτρα εννα θέλουμε τζαι ένα λεπτό.


Τελικά όμως τα νιάτα, την σήμερον ημέρα, είναι άχρηστα;

Η σούππα του φτωχού

Καιρός για σούπα!!!
Η επόμενη που θα κάμω θα είναι γιουβαρλάκια, που τις αγαπημένες μου. 
Έμεινε μου τζαι λίη κολοκύθα τζαι θα επιχειρήσω να κάμω κολοκοτές!

Η σούππα του φτωχού  (Για 3-4 μερίδες)

• 1 κουταλιά ελαιόλαδο
• 1-2 κρεμμύδια ξερά 
• Ένα μπρόκολο
• 150γρ. κολοκύθα πορτοκαλιά (ή καρότα, απλά για να γλυκάνει)
• 2 κουταλάκια αλεύρι
• Ζωμό κότας (ή λαχανικών)
• 1/2 ποτήρι γάλα (εγώ έβαλα 1,5%, μπορείτε να βάλετε είτε cream cheese, είτε γιαούρτι, είτε fresh cream, ιτς απ ττου γιου)
• Ο,τι μπαχαρικά θέλετε, εγώ έβαλα λίο curry paste τζαi chili flakes τζαι βεβαίως-βεβαίως φρεσκοτριμμένο πιπέρι 

Σε μεσαίας ένταση φωτιά, σωτάρουμε το κρεμμύδι, μέχρι να γίνει διάφανο. Μετά προσθέτουμε το μπρόκολο τζαι την κολοκύθα τα οποία επλύναμε τζαι εκόψαμε . Συνεχίζουμε με το αλεύρι στο τηγάνι, ώσπου να αλλάξει χρώμα, να ξανθίνει. Μετά βάλλουμε το ζωμό λαχανικών (περίπου 1-1,5) λίτρα τζαι ανεβάζουμε την ένταση της φωτιάς. Όταν μαλακώσει το μπρόκολο, προσθέτουμε το γάλα. 

Κατεβάζουμε που την φωτιά τζαι με το immersion blender μας κάμνουμε τα ένα ομοιογενές μίγμα. Εδώ δοκιμάζεις τζαι παίζεις με τα μπαχαρικά σου αναλόγως γεύσης. 

Πάντως εσήκωννε το γιαούρτι για να γίνει λίο ξινό!

Μιαμ-μιαμ πλούσια σε αντιοξειδωτικά και φυτικές ίνες!! Ότι πρέπει για αποτοξίνωση :)


***Τα δικαιώματα του ονόματος της σούππας ανήκουν στην Moonlight:)

Παραλήρημα #4: Συμπτώματα Στέρησης

Σήμερα: 

• Επήα στο μάθημα του SPSS.
• Ήβρα έναν καθηγητή τζαι ενευρίασε με 
• Επήα στην καθηγήτρια μου της πτυχιακής, αυριο ξαναξεκινώ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ
• Επήα σουπερμάρκετ για ανεφοδιασμό
• Ήρτα σπίτι, εφύλαξα τα πράματα. 
• Πάω να καθαρίσω τζαι συνειδητοποιώ ότι η ηλεκτρική μου σκούπα δεν ερουφούσε, τζαι=εζήτησα της κυρίας Μαριτσούς που μεινίσκει πουκάτω να μου δώκει τη δική της
• Εκαθάρισα με την σκούπα αφού πρώτα εξισκόνησα
• Άπλωσα ενα πλυντήριο
• Έβαλα άλλο ένα πλυντήριο
• Εσφουγγάρισα
• Έκαμα φαΐ να φάω
• Νιώθω ότι εν κάμνω τίποτε εποικοδομητικό οπότε εννα πάω βιβλιοθήκη να θκιαβάσω. 

Έχω σοβαρό πρόβλημα.

Συναρπαστική Συναρμοστική Χημεία και ο Δίμετρος

Τι το ήθελα να απαντήσω στο σχόλιο της Thalassamov σε τούτο το πόστ...Εν ελαλούσα να κερδίσει το joker μου; (6 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ!!) 

Σήμερα ήμουν για τελευταία ημέρα στη βιβλιοθήκη (για αυτή την εξεταστική πάντα, σε λίες μέρες θα πάω πίσω πάλε) τζαι εκάμναμε με τον φίλο μου τον Chef εντατικό και τρελό διάβασμα στο μάθημα των Ενώσεων Συναρμογής -άλλος Σύμπλοκα. Εσυζητούσαμε μιαν άσκηση με τον Chef τζαι σε κάποια φάση περνά ο Δίμετρος που το τραπέζι μας τζαι αουρ άις μιτ σοου αϊ χαβ ττου σέι χελλού, έννεν; Χεραιτώ κουνώντας το σhέρι μου τζαι χεραιτά τζαι τζίνος πίσω. Χαμογελώ τζαι παω να συνεχίσω την κουβέντα μας με τον Chef αλλά θωρώ τον πουσhιάρκετε καταπάνω μου τζαι λαλεί μου "Γειά σουουουου". Τζείνη την ώρα, επρόσεξε τζαι τον φίλο μου το Chef τζαι εσhερέτισεν τον τζαι τζίνον -που απ' ότι φαίνεται ήξερεν τον που πριν. Άσχετο αλλά τι σκατά γίνεται, ούλλοι γνωρίζουνται μεταξύ τους τζαι μόνο εγώ γνωρίζω ακόμα άτομα στο 5ο έτος;;

Τέσπα έπιασε με κουβέντα για το μάθημα που θα δώσω αύριο αν το ξέρω κλπ κλπ τζαι μιλώντας πάντα για το συγκεκριμένο μάθημα το σhέρι του εβρέθηκεν να μου χαϊδέφκει την πλάτη με κυκλικές κινήσεις. 

Τι εννούσε εν εκατάλαβα: Συγκαταβατικά;(μάνα μου είσαι κρίμα τζαι εν θα γράψεις;)  Για γκούντ λάκ;;; 

Ούτε εγώ εκατάλαβα. Εχαιρέτισε χαμογελώντας διάπλατα τζαι είπε μου "θα τα πούμε". Παρατήρηση: Έσhει γκρίζα μαλλιά.

Disclaimer: Μεν νιώθετε άσhημα αν δεν καταλαβαίνετε τι γράφω παρακάτω. It's ΟΚ.

Πάντως τούτο το μάθημα έσhει πλάκα, πρέπει να έβρεις τι γεωμετρία έσhει το σύμπλοκο σου, σε τι οξειδωτική κατάσταση εν το κεντρικό μέταλλο, με ποιό τρόπο εν συναρμοσμένα τα ligands (συναρμοτές), αν εν σταθερό,πώς εν τα ηλεκτρόνια κατανεμημένα στα τροχιακά. Εν σαν τους γρίφους. Απλά ήθελα τζαι άλλες μέρες θκιάβασμα τζαι στεναχωρκούμε να πάω τζαι να μεν πάω καλά γιατί ιτ ουός φαν! Ένιγουει. Ό,τι έγινε έγινε.


P.S. RosaLossUpdate: 77,3kg σήμερα!!! :)

A Glorious Sunday

Η τελευταία Κυριακή της εξεταστικής. 

Επιτέλους. 

Πανέμορφη μέρα η σημερινή. 

Καλή εβδομάδα σε όλους!

Φθινοπωρινό σκηνικό περπατώντας προς την βιβλιοθήκη

Έκπληξη και άλλες ιστορίες

Οι τελευταίες 2 μέρες ήταν πολλά ενδιαφέρον τελικά!!!
Στις 19 του μήνα, επέμενε η φίλη μου η μικρή Γιαννιώτισα, να βρεθούμε μετά το διάβασμα της ημέρας, για μια μπύρα, γιατί στις 20 εννα εθκιάβαζα ούλλη μέρα  στη βιβλιοθήκη (επειδή έγραφα την επομένη, δηλαδή σήμερα, 21) τζαι εν θα με έβλεπε. Η μικρή Γιαννιώτισα εν η πιο καλή μου φίλη στη Θεσσαλονίκη.


Βρίσκουν με τα γενέθλια μου τελικά,να θκιαβάζω κανονικά, οι φίλοι μου τζαι τζίνοι θκιάβασμα, ευχηθήκαν μου που κοντά στη βιβλιοθήκη κλπ κλπ... Ο φίλος μου ο Chef που διαβάζουμε καθημερινά μαζί λαλεί μου "πάω να κάνω ενα τηλεφώνημα έξω και να πιούμε καφέ μετά γιατί κοιμάμαι πάνω μου". Οκ λαλώ του τζαι δεν ήταν καθόλου ύποπτο τούτο που είπε γιατί, ε οκ ήταν να πιάσει ένα τηλ το πλάσμα! Γενικά ενημερώνει ο ένας τον άλλο αν θα φύουμε για να μεινείσκει πάντα κάποιος να προσέχει τα πράματα στο τραπέζι.


Ε ένιγουει στέλλει μου μήνυμα "αντε έλα έξω πες και στην Πρόσκοπο (άλλη φίλη καλαμαρού) να έρθει". Ε τζαι φκέννω έξω τζαι βλέπω την μικρή Γιαννιώτισα με μια τούρτα ανα χείρας και ο Chef και η Πρόσκοπος "ΕΚΠΛΗΞΗΗΗΗΗ" τζαι να μου τραγουδούν έξω που τη βιβλιοθήκη "να ζήσω και χρόνια πολλά!" Εχάρηκα πολλά τζαι αναπτερώθηκε η όρεξη για διάβασμα!


Λαλεί μου η μικρή Γιαννιώτισα "είναι ποτέ δυνατόν να σε άφηνα να ΜΗΝ γιορτάσεις τα γενέθλιά σου έστω και για λίγο;"  Και κάπως έτσι έσβησα τα κεράκια για τα 22... Να αναφέρω ότι εν η πρώτη φορά μου κάμνουν έκπληξη! :) 


Ένιγουει σήμερα εξύπνησα η ώρα 6 έκατσα να ξαναδιαβάσω, έγραψα  στις 12, επήε καλά η εξέταση μου και μετά πίσω βιβλιοθήκη... Ως τις 22:00 ήρτα σπίτι τζαι τωρά γράφω αποτελειώνοντας την τούρτα μου... Όσον αφορά το RosaLoss χάνω αργά αλλά εν με πειράζει, φτάνει να χάννω έστω τζαι λίο. Σήμερα το πρωί εζυγίστηκα τζαι ήμουν 77,8kg. 


Εσυνέβη μου τζαι κάτι άλλο περίεργο σήμερα... Εθκιάβαζα με έναν συμφοιτητή μου, πιο μεγάλος σε έτος όμως, ας τον πούμε ο Κομπιουτεράς. Όπως εθκιαβάζαμε, νέφκει ενός φίλου του, (του "Δίμετρου" όπως θα τον αποκαλέσω εγώ σήμερα) που επέρναν που το τραπέζι μας, για να τον σhαιρετίσει. Έρκετε τούτος ο Δίμετρος τζαι μιλά με τον Κομπιουτερά που κάθεται απέναντι μου στο τραπέζι. Την ώρα που μιλά του Κομπιουτερά, θωρεί με μιαν εμέναν, μιαν τζίνον, τζαι πίσω, αμέσως μετά ξανά εμένα τζαι ξανά τζαι ξανά ίδια κουβέντα. Εγώ εν τω μεταξύ, επαρακολουθούσα το small talk που εκάμναν, nothing wrong with that έννεν; Αλλά το βλέμμα ξέρω το, εν ένα βλέμμα που το εξαναείδα πριν τέσσερα χρόνια.


Εν τω μεταξύ με τον Κομπιουτερά ήταν να πάμε να φάμε στη λέσχη μαζί τζαι λαλεί μου "μέχρι να τελειώσεις με αυτά που διαβάζεις, εγώ θα πάω κάτω στο κυλικείο της βιβλιοθήκης να τα πω με κάτι φίλους και όταν τελειώσεις έλα να με βρεις να πάμε στη λέσχη".


Τελειώνω εγώ τζίνο που εθκιάβαζα, τζαι κατεβαίνω κάτω στο κυλικείο τζαι ο Κομπιουτεράς εκάθετουν με τον φίλο του τον Δίμετρο τζαι κάποιον άλλον. Λαλώ του Κομπιουτερά, "ψιτ, ήρθα", "οκ μισό λεπτό" απαντά μου. Τζαι ενώ εκάμναν μια συζήτηση οι τρεις τους, γυρίζει ο Δίμετρος τζαι απευθύνει μου το λόγο:


Δ- Κι εσύ χημικό είσαι;
Ρ- Ναι.
Δ- Δίμετρος, χάρηκα
Ρ- Ρόσα, επίσης.


Τζαι δια μου το σhέρι του για χειραψία. Δαμέ να αναφέρω ότι η χειραψία του ήταν αντρίκια τζαι ακριβώς όπως έπρεπε (η Πρασινάδα έκαμε ένα πολλά ωραίο πόστ για τούτο το θέμα!).


Πάμε στη λέσχη με το Κομπιουτερά τζαι όπως εσυζητούσαμεν περι ανέμων και υδάτων λαλεί μου
Κ- Τον Δίμετρο, δεν τον ξέρεις;
Ρ- Ε, όχι... Τι έτος είναι;
Κ- Έχει πάρει πτυχίο αυτός...
Ρ- Ε που να τον ξέρω...Εδώ δεν ξέρω αυτούς από το έτος μας θα ξέρω τους πτυχιούχους... Δεν είμαι πολύ κοινωνική και δεν είμαι από τους ανθρώπους που μπορώ εύκολα να ανοίξω συζήτηση ακόμα κι αν μας ενώνουν κοινά θέματα...Δεν είμαι σαν τον Chef και την Πρόσκοπο... 


Ετελειώσαμε το φαΐ μας τζαι επιστρέψαμε πίσω βιβλιοθήκη για λίγο ακόμη διάβασμα έτσι να γουστάρουμε που λαλούν τζαι οι καλαμαράδες...


Τωρά γιατί "ήταν περίεργο"; 
Γιατί ΠΟΤΤΕ εν ήρτεν ένας κοινός γνωστός κάποιου να μου συστηθεί που μόνος του χωρίς να είμαστε σε κοινή συζήτηση. Τζαι τρανταχτό παράδειγμα σήμερα, ενώ έκαμνα επανάληψη με άλλον κοινό γνωστό του Κομπιουτερά τζαι εσυζητούσαμε για το μάθημα, δεν εμπήκε ΚΑΝ στον κόπο να συστηθεί ούτε να με συστήσει κάποιος σε τζίνον. 
Επίσης επειδή εμεγάλωσα (είχα τζαι γενέθλια εχτες λαλείτε να εν για τούτο) τζαι άρκεψα τζαι καταλάβω λίο καλύτερα κάποια πράματα ή εν είμαι πλέον όσο αθώα ήμουν κάποτε.


Στην επιστροφή  μετά στο σπίτι με το λεωφορείο, ο παππούς που εκάθετουν δίπλα μου, ή  έκλαιε ή είσhε σοβαρό πρόβλημα με αλλεργίες... Τζαι εστεναχωρέθηκα έτσι όπως τον είδα. Αυτά! 


Και τώρα ύπνος γιατί αύριο συνεχίζουμε δυναμικά για την Πέμπτη που θα πάμε να σhίσουμε τζαι τζιαμέ. Yeah! :)

"We are listening and we're not blind

This is your life, this is your time"

"Εορταστικό"

ΤΟ ΜΕ!

Σήμερα, στις 20.11.2011 γίνουμαι 22. 

(Εν θα ήταν τέλειο αν στις 20.11.2011 εγίνουμουν 21;)

Δυστυχώς δεν θα το γιορτάσω γιατί το επόμενο 8ήμερο περιλαμβάνει εξετάσεις σε 4 μαθήματα. Οπότε λίο δύσκολο να το γιορτάσω σωστά;

Κερνώ όμως όλους μετά τις 29 του μήνα που επιτέλους τελειώνει το μαρτύριο η εξεταστική!!!

Καλή Κυριακή και Καλή εβδομάδα σε όλους :)

Κυριακή στο Χωριό

Αχ να εν καλά τούτος ο άνθρωπος που κάμνει upload το δελτίο του Σάκη που το χάννω κάθε μέρα! Βλέπω το πάντα λίην ώρα πρίν τζοιμηθώ γιατί όπως είπαμε έχω την ανάγκη να ξέρω την μετεοπορεία για τουλάχιστον τις επόμενες 2 μέρες. That is not the point αυτού του πόστ όμως αν και είναι η αρχή του συνειρμού.

Εθυμήθηκα που ήμουν μιτσιά, επαρακαλούσα τον παπά μου να με πάρει μαζί του στο κυνήγι. Το κυνήγι ήταν πάντα σαν οικογενειακή υπόθεση, ήταν ο παπάς μου με τους ξαδέρφους του, τον αδερφό του, τα ανήψια του, τον παπά του τζαι εννοείται τον σκύλο του (ήταν τζαι ο σκυλάκος μας κυνηγός). 


Τελοσπάντων ποττέ εν με εξυπνούσε την Κυριακή το πρωί. Είσhε φορές που τον άκουα η ώρα 4 που ήταν στην κουζίνα, εσηκώννουμουν τζαι πάλε ελάλε μου να πάω να ππέσω, ενώ το Σάββατο τη νύχτα που εκαθάριζε το όπλο του, ελαλούσα του ξανά τζαι ξανά, "παπάκι μου να με πάρεις τζαι εμένα αύριο οκ ;"


Μια φορά, αποφάσισε  ο παπάς μου να πάει που το Σάββατο να μείνει στο χωριό για να ξεκινήσουν που τζιαμέ για το κυνήγι την επομένη, με τον μακαρίτη τον παππούλη τζαι τον αδερφό του. Τούτο εγίνετουν συχνά εν ήταν κάτι καινούργιο. Αλλά τούτη τη φορά, επήρε με τζαι εμένα μαζί του, να περάσω το Σαββατοκύριακο μου, με την προϋπόθεση ότι θα έπερνα μαζί μου τζαι το homework (βεβαίως βεβαίως) . Έτσι τζαι έγινε. Ετοιμαστήκαμεν τζαι εξεκινήσαμε για το χωριό να πάμε να έβρουμεν τον παππού.


Φτάνουμε στο χωριό τζαι είσhε ψόφο! Αθυμούμαι επίαμε  στο σπίτι τζίνου που έσhει το κέντρο του χωρκού τζαι εκάμαν μας τσάι τζαι ήπιαμε. Ελαλούσαν ότι ήταν να σhιονίσει (ανέφερα πόσο πολλά αγαπώ το σhιόνι;). Με το που το άκουσα, εκοίταζα συνέχεια έξω που το παράθυρο να δω αν εξεκίνησε...  Ώσπου να έρτει η ώρα να φύουμε να πάμε στο σπίτι για ύπνο, εσhιόνιζε. Ανυπομονούσα να ξυπνήσω τόσο πολλά που δεν εμπορούσα να τζοιμηθώ!


Τελικά , ήταν όντως πανέμορφα την επόμενη μέρα το πρωί. Ήταν ούλλα ολόασπρα τζαι το αυτοκίνητο μας σκεπασμένο με σhιόνι! Εκάμαμε τζαι πρόγευμα όλοι μαζί τζαι ανάψαμε τζαι το τζάκι.  Τζαι ήταν μια πολλά όμορφη Κυριακή παρόλο που για ακόμα μια φορά δεν επήα κυνήγι. Σήμερα,  όμως, ξέρω ότι ήταν για το καλό μου. Κάπου θα υπάρχει ένα βίντεο με τούτο το πρωινό....χμμμμ.....

17 Νοέμβρη

Στο βάθος η βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου, που έμεινε σήμερα κλειστή.
Και να τι εκτυλίχθηκε μετά τις ειρηνικές πορείες στο κέντρο.
Για πρώτη φορά μπαίνουν στα πανεπιστήμια τα ΜΑΤ.
Με το δεξί.
Θα 'χουμε να το θυμόμαστε.

Παραλήρημα #3: Homesick

Έσhει που σήμερα το πρωί νιώθω μιαν τεράστια μοναξιά... Θέλω την οικογένεια μου να περάσουμε ένα σαββατοκυρίακο μαζί τζαι μετά να παω πίσω στη ρουτίνα. Θέλω το παρεάκι μου να κάτσουμε μαζί στον καναπέ ένα πρωι να βλέπουμε τον Αυτιά τζαι να γελούμε. 


Να με ξυπνήσει η μάμμα μου ένα πρωί, να εν Κυριακή τζαι να κάτσουμε ούλλοι στο τραπέζι τζαι μαζί με τη Moonlight μου να ετοιμάζουμε πρόγευμα, να μπαίνει ο ήλιος που το παράθυρο της κουζίνας τζαι να μυρίζει καπήρες, βούτυρο τζαι μαρμελάδα σπιθκιάσιμη...


Τζαι ένα quote που το βιβλίο που στο τελευταίο του chapter  το χαρτομάντηλο επίαινε σύννεφο- The Time Traveller's Wife

"When I was young, I didn't understand but, now, I know, how absence can be present, like a damaged nerve, like a dark bird." 

Thessaloniki Food Festival

Σήμερα, Τρίτη, αλλά και κάθε Τρίτη, στα πλαίσια του Thessaloniki Food Festival, σε επιλεγμένα εστιατόρια θα υπάρχει ειδικό μενού με 10 ευρώ μόνο. 

Εγώ θα πάω απόψε στο Κουρδιστό Γουρούνι το οποίο εν highly recommended σε όσους θέλουν καλό φαί ή απλά μεζέ με μπύρα... Για να δούμε αν θα είναι τζαι πόψε τόσο καλό το μενού του. 
Ξαφνικά επεθύμησα τους καράολους με σκορδοβούτυρο που ακόμα τζαι το παρεάκι μου έφαεν με ευχαρίστηση παρά την μυρωθκιά του σκόρδου(την οποία δεν ανέχεται με τίποτε)

Τρώω σαλάτα για να φάω χωρίς ενοχές πόψε!

Το κτίριο αυτό είναι το "κόκκινο σπίτι", το κουρδιστό γουρούνι είναι
από κάτω τζιαμέ που φαίνουνται οι άσπρες καμαρούες.
Λαλούν ότι και καλά εν στοιχειωμένο λόγω του ότι εν ακατοίκητο εδώ και χρόνια.

"When we are together, snowmen come to life"

Έσhει 6 ώρες που εν ήδη στη μεγαλόνησο. Επήα βιβλιοθήκη μετά το αεροδρόμιο να θκιαβάσω να ξεχαστώ, ήταν τζαι οι φίλοι μου τζιαμέ. Ήρτα όμως τωρά σπίτι τζαι κάθουμε τζαι θωρώ το που εν όφκερο, (σε σύγκριση με το τι ήταν τον τελευταίο μήνα με τα πράματα του). 

Θκιαβάζω τις σημερινές αναρτήσεις σας να ξεχαστώ. 

Έπιασα την κουβέρτα του τζαι σhεπάζουμαι...  Έβαλλε την πάνω του τζίνος αμα εκαθούμασταν στον καναπέ, μιαν πράσινη fleece που το Ikea... Η δική μου ήταν γαλάζια τζαι πάντα άρεσκε μου η δική του παραπάνω. Τελικά άφηκε μου την.

Πάνω στο τραπεζάκι του σαλονιού εννεν πλέον το laptop του.

Τζαι η είσοδος, εφκέρωσεν ο τόπος, εφύαν τα παπούτσια του που την είσοδο εμείναν οι παντόφλες μου τζαι τα μποτάκια μου μόνο. 

Στο υπνοδωμάτιο εν θα μπω ακόμα.

Έβαλα τζαι τις πετσέτες του να πλυθούν.

Εψες έκλαια τζαι ήμουν απαρηγόρητη. Σήμερα εκατάφερα τα εν έκλαψα. Ούτε στο αεροδρόμιο εν έκλαψα. Ελαλούσαμεν πελλάρες να γελούμε όπως πάντα.

Εντωμεταξύ σήμερα ήρταν δύο μου φίλοι να μου πούν για τα καινούργια τους αμόρε. Εχάρηκα πολλά για τζείνους αν τζαι εν εμπόρεσα να είμαι όσο ενθουσιώδης θα ήμουν υπο κανονικές συνθήκες. Καταλαβαίνουν με όμως οπότε εν με παρεξηγούν. Απλά σήμερα ήμουν πιο υποτονική που άλλες μέρες. Θα επανέλθω!..

Σαν επερπατούσα να φύω που την βιβλιοθήκη για την στάση, έκαμα την σκέψη να  τον πιάσω τηλεφωνο να μιλήσουμε μέχρι να έρτει το λεοφωρείο μου. Ε μετά εθυμήθηκα.

Τζαι μετά για πρώτη φορά στην γειτονιά μου, σαν επερπατούσα για το σπίτι μου, κάποιος φωνάζει μου στον δρόμο, "γεια σου" τζαι όταν δεν αντιδρώ τζαι συνεχίζω την πορεία μου φωνάζει μου τζαι "πςςςςς". Καμία αντίδραση εξωτερική. Μόνο πουμέσα η καρδία που επίεννε με 200 κτύπους το λεπτό. Εν τούτους που φοούμαι. Τούτους που σου μιλούν χωρίς λόγο. Έσhεσα πάνω μου. Τζαι να σκέφτουμαι ότι αν με περίμενε κάποιος σπίτι εν θα εφοούμουν τόσο. Τελικά εν μ' αρέσκουν οι αλλαγές. Τι μαθαίνει κανείς...

Ούφφου. Πότε εννα περάσει τούτη η μέρα;

Εθυμηθήκα τούτο το τραγούδι, είχαμε το τζαι το cd.

*Ο τίτλος εν που το ποτήρι το χριστουγεννιάτικο του Starbucks. Ούτε να πνίξω τον πόνο μου στον καφέ δεν με αφήσαν. Νομίζω περιπαίζουν με!

Αναχωρήσεις

Φεύκει αύριο το παρεάκι μου. 

Ξέρει κανένας πως να το χειριστώ; Πώς γίνεσαι φίλος με κάποιον που χωρίζεις λόγω απόστασης και όχι λόγω διαφωνίας ή τσακωμού;

Εννα εν περίεργο τζαι εννα νιώθω μοναξιά για λίο καιρό, υποθέτω... Η φτωχομάνα εννα εν διαφορετική χωρίς τζείνον να εν δαμέ.

Εν θέλω να το σκέφτουμαι... Ούτε θέλω να κλάψω αύριο στο αεροδρόμιο, ούτε μετά. Τζαι όμως γράφω τωρά τζαι γεμώνουν τα μάθκια μου.

Εννα περάσει τζαι τούτο. Πού εννα πάει...

RosaLoss Week#3

Week #3

Εξεχάστηκα την προηγούμενη εβδομάδα λόγω διαβάσματος αλλά επέστρεψα!
Weight: 78,8kg. 
-1,5kg από την week#1


Μια συνταγή για όσους έχουν sweet tooth τζαι θέλουν το γλυτζίν τους μαζί με τον απογευματινό καφέ/τσάι τους, με χαμηλά λιπαρά!


Low-fat sour cherry muffins


1 3/4 φλ. αλεύρι
1 φλ. ζάχαρη μαύρη (ακατέργαστη)
1 κουταλάκι baking powder
1/2 κουταλάκι αλάτι
1 φλ. γάλα άπαχο
2/3 φλ. πουρέ μήλων (applesauce)
2 ασπράδια
1 1/2 φλ. βύσσινα (ή βατόμουρα ή ότι άλλο κόκκινο φρούτο θέλετε)


Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 375F ή στους 190C.
Αναμιγνύουμε τα ξηρά συστατικά 
Αναμιγνύουμε τα υγρά συστατικά και τα προσθέτουμε στα ξηρά συστατικά.
Προσθέτουμε τα φρούτα.
Γεμίζουμε φόρμες για muffins αφού τις λαδώσουμε
Ψήνουμε
Τρώμε!!! Όι ούλλα μαζί!!!! Έναν-ένα!!!

Lucky Number Seven

Αχρωματοψία κανένας;

1. Αγαπώ πάρα πολλά τα τριαντάφυλλα. Ούλλων των λογιών. Οι φίλοι μου πλέον εμάθαν με τζαι ότι δουν να έσhει σχέδιο τριαντάφυλλο πάνω σκέφτουνται με. Η άμα έβρουν κανένα σαπούνι,κρέμα, lip balm τριαντάφυλλο, πιάννουν μου το. Τζαι το Rosa Damascena εν μια που τις ποικιλίες που έχουμε στη Κύπρο, που γίνουνται ούλλα τα προϊόντα που τριαντάφυλλο. Τζαι αφού είμαι Κυπραία τζαι αρέσκουν μου τα τριαντάφυλλα, έτσι εφκήκε τζαι το όνομα μου στο blogger.
2. Speaking of roses έχω μια ελαφριά πόρωση με τα αρώματα... Τζαι τούτο συμβαίνει γιατί η μυρωθκιά εν πιο εθιστική που το φαί! Μόλις μυριστείς κάτι, είτε εν άρωμα, είτε εν σαπούνι, τζίνο ήταν τζαι μετά φευκει. Εν μπορείς να το ανακάλέσεις στη μνήμη τζαι να θυμηθείς πως εμυρίζε κάτι. Πρέπει αναγκαστικά να το ξαναμυριστείς. Επίσης αρέσκει πως μέσα που μυρωθκιές θυμούμαστε καταστάστεις ή άτομα. Ασπούμε η κανέλλα θυμίζει μου ρυζόγαλο της γιαγιάς μου, ή το Dettol την μυρωθκιά που είσhε το μπάνιο του παππού στο χωριό. Εν πολλά fascinating πράμα η όσφρηση τζαι έχω νομίζω ευαίσθητη μύτη!!!
3. Μαιρέφκω, γλυκά συνήθως, για να ξεκουράζουμαι που το θκιάβασμα ή για να χαλαρώσω. Πόψε, μετά την εξέταση την σημερινή, θα επιχειρήσω να κάμω τα low-fat blueberry muffins του Starbucks αλλά με βύσσινα αντί blueberries.
4. Μιλώ με τον εαυτό μου. Τούτο εξεκίνησε κυρίως που τότε που ήρτα φοιτήτρια. Όταν όμως πάω Κύπρο τζαι μιλώ σαν έσhει κάποιον δίπλα μου, τότε ναι, εν λίο πρόβλημα. Επίσης αρέσκει μου πολλά να μιλώ του εαυτού μου σαν οδηγώ.
5. Είμαι σχεδόν σίγουρη(σε τούτη τη φάση της ζωής μου) ότι εν θέλω να ζήσω στην Κύπρο μόνιμα, αλλά ιτ μπρέικς μαι χάρτ η σκέψη ότι θα πρέπει να αφήσω πίσω τη ζωή μου στη μεγαλόνησο, η οποία ουσιαστικά είναι η οικογένεια μου. Μπορεί να μεν είμαστε αγαπημένοι full time -ποιος ενει όμως;- αλλά εν αγαπώ κανέναν άλλο όσο αγαπώ τον παπάκι μου, την μάμμα μου τζαι την αδερφή μου. Όσο εζούσε ο παππούς μου ήταν η χαρά μου να άκουα ότι θα έρκετουν την Παρασκευή σπίτι μας για φαί. Η γιαγιά ήταν τζίνη που με έμαθε να πίνω το τσάι εγγλέζικο με γάλα τζαι μπισκοττούθκια γεμιστά με σhοκολάτα.
6. Όταν ήμουν μιτσιά έγραψα στον παπά μου διαθήκη. Αφηνα τους πούλουκκους μου, το κρεβάτι μου, τα αυτοκινητάκια μου, τα lego μου, τα παιχνίδια μου σε παππούδες, γιαγιάδες, μαμάδες, αδερφή και παπά!
7. Έχω μιαν περίεργη ψύχωση όπου θέλω να ξέρω τον καιρό της  μέρας. Γι'αυτό είτε πριν τζοιμηθώ είτε μόλις ξυπνήσω το πρωί, εννα μπω να δω την πρόγνωση του καιρού. Τούτος ο εθισμός εξεκίνησε αφού την έπαθα να βρεθώ από τους 30 βαθμούς, στους 20, να βρέσhει καταρρακτωδώς τζαι να είμαι με το κοντό τζαι τα Birckenstock. Που τότε έστω τζαι 20% πιθανότητα βροχής να δίνει το αγαπημένο website meteothes, θα βάλω ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ παπούτσια κλειστά.

Άτε παω να δω τον καιρό τζαι να πιάσω τηλέφωνο την φαμίλια. 

Ρεζίλεμα Ρόσα-στάιλ!

Ευτυχώς που είμαστεν λίοι τζαι δεν θα δούν πολλοί το ρεζίλεμα μου!!! Είχα το αποκλείσει που την μνήμη μου αλλά κατα τη διάρκεια βαθιού στοχασμού και αναζήτησης με keywords "ρεζίλι" AND "αποκλείεται να μου συμβαίνει τούτο το πράμα" AND "τωρά εννα ξυπνήσω τζαι εν όνειρο" AND "γιατί σε εμένα γιατί σε εμένα" εφκήκε στα search results τούτη η ιστοριούλλα με ιστούς αράχνης, πολλές κλειδωνιές γυρώ γυρώ τζαι πέτρες να την συγκρατούν στα έγκατα των αναμνήσεων!


Λοιπόν, πάμε! 


Είμαι πρώτη γυμνασίου, άνοιξη, εν η γιορτή της βαφτιστικιάς της μάμμας μου τζαι κάμνουν οι γονείς της κορούς πάρτυ στο σπίτι τους. Κάπου εδώ να πω ότι ήμουν πολλά ψηλό παιδάκι τζαι τα ρούχα μου ήταν ήδη που τα γυναικεία του Zara! Αθυμούμε εφορούσα ένα γαλάζιο παντελόνι, ήταν τζαι λιο καμπάνα πουκάτω, τζαι γαλάζια μπλούζα. Το βαφτιστήρι εν γύρω στα 4-5; Εν είμαι τζαι σίουρη. Μεγάλο πάρτυ, πολλά μωρά άλλα στην ηλικία μου αλλά τζαι πιο μεγάλοι, καθ' ότι η κουμέρα έκαμε την κοράσα της σε μεγάλη ηλικία τζαι οι συγγενείς τους είχαν ήδη άλλα μωρά με ηλικίες παραπλήσιες με την δική μου. Ας το πούμε βρισκόμουν σε πρώιμα εφηβικά στάδια.

Εγώ ήμουν τζιαμέ με την τότε κολλητή μου, αφού η μάμμα της ήταν τζαι τζείνη καλεσμένη στο πάρτυ. Έξω στην αυλή της κουμέρας είσhε φουσκωτό κάστρο. Αν έσhει ένα πράμα που απολάμβανα που ήμουν μιτσηά ήταν τα φουσκωτά παιχνίθκια! (Μoonlight θυμάσαι τα τζίνα στην Πάφο τζαι στα παζαράκια του δημοτικού;;;) Αππωθήκαμε με την κολλητή μου -ας την πούμε Αφρούλλα- τζαι λαλούμε πάμε να παίξουμε τζαι εμείς! Φκάλλουμε τα παπούτσια μας, γιατί ξέρουμε ότι εν επικίνδυνο να σhιστεί το πλαστικό του κάστρου. Ανεβαίνουμε πάνω δειλά δειλά τζαι στο λεπτό ξεκινούμε να αππηδούμε όπως τες πελλές. Μέσα μαζί μας ήταν τζαι κάτι άλλα παιδάκια. Τα αγόρια εκάμναν διαγωνισμούς κωλοτούμπας! Εγώ έτσι πράματα εν έκαμνα γιατί εφοούμουν, είπα σας, ήμουν πολλά ψηλή τζαι άγαρμπη!


Εγώ απλά εππηδούσα τζαι εκάθουμουν στον κώλο μου. Μιά φορά, θκύο φορές, τρείς φορές, χαχαχα τζαι χουχουχου με την Αφρούλλα...Ξανά τζαι ξανά... Ακούετε ενα χλααααααααααατς... Γυρίζω κάτω τζαι τι θωρώ... Πάει το παντελόνι... Σhισμένο που τον κάβαλο ως μπροστά...


Εν το επίστευκα. Λαλώ εν μου συμβαίνει τούτο το πράμα!!! Κόρη Αφρούλλα, λαλώ της, φώναξε ΤΩΡΑ την μάμμα μου... Τι έγινε; λαλεί μου. Αφρούλλα πίεννε ΤΩΡΑ σε παρακαλώ δεν μπορώ να σηκωστώ!!! Τα μωρά εθωρούσαν με με απορία που εκάθουμουν μέσα στο φουσκωτό τους τζαι δεν εσηκώνουμουν να παίξουν... Τζαι πάει η Αφρούλλα τζαι φέρνει μου την μάμμα της!!! Κυρία μάμμα της Αφρούλλας σας παρακαλώ, φωνάξετε τη μάμμα μου!! Μα τι έπαθες μάνα μου πέμου!! Ατού ο Γαβρίλης!!!! Μετά που εξομολογήθηκα μπροστα σε ούουουουουουουλλα τα παιδάκια τι έπαθα, έρκεται τζαι η μάμμα μου...


Εστάθηκε μπροστά μου τζαι εσηκώστηκα πάνω... Εφαίνετουν ΦΟΥΛ μπροστά το βρακούι μου μέχρι τζαι η ζάμπα μου... Έδωκε μου τη ζακέτα της τζαι ετυλήχτηκα την ώσπου να πάμε μέσα στο σπίτι σε ένα που τα υπνοδωμάτια... 


Τζείνη ήταν η μέρα που έθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί...Tελικά δεν θυμούμαι πως εκατέληξε η ιστορία... Ούτε αν τελικά με είδε τόσος πολύς κόσμος...Ήντα πράμα εν τούτο το ρεζίλεμαν α... Memory block!!!


Αυτάαααααααα

RosaLOSS Week #1

Week 1:

Weight: 80,3kg. 
+1,3kg από την προηγούμενη βδομάδα, ή +1,64%.
Damn it! Τι να πω, ότι φταιν τα περιοδικά; Θα δείξει. 
Ακόμα να έρτουν τα γέριμα! Καταραμένη αντιβίωση!!! 


*Μήπως να το κάμω RosaPLUS; 


*Τέσπα, ξεκινήσαμε για δεύτερη βδομάδα!!:)

Περιστεφανίτιδα αγάπη μου

Τι το ήθελα το healthier life να το πω... Έπαθα περιστεφανίτιδα τζαι τραβώ τα μαλλοτζέφαλα μου... Εξεκίνησε την προηγούμενη Πέμπτη με ελαφριά πονάκια... Λαλώ φυτρώνει ο φρονιμίτης ΠΑΛΕ τζαι κάμνει μου κούτζια! Τελικά την Δευτέρα που ο πόνος ήταν ανυπόφορος, αποφάσισα να πάω οδοντίατρο...

Αναγνωρίζει κανένας αυτό το διάπλατο χαμόγελο;

Με τζίνα τζαι με τούτα, την Παρασκευή εκατάφερε να ανοίξει το στόμα μου πλήρως που ήταν κοστομένο. Τόσες μέρες, ένιωθα μες το φτίν μου ότι κάποιον να μου κάμνει poke, που μέσα προς τα έξω. 
Στο καθημερινό μου διαιτολόγιο έχω 2 λογιών αντιβιώσεις...  Έγραψε μου τζαι κάτι σακχαρομύκητες η καλή οδοντίατρος για να μεν βουρώ στο toilet κάθε λλίον! Τζαι μαζί με τούτα ούλλα, έπρεπε να προσέχω τι τρώω τζαι να είμαι μια βδομάδα πριν δω περίοδο!!! Τζαι κανονικά εχτές επεριόδευα... 


Τζαι εχτές, ήπια ΜΟΝΟ ένα brufen (σε αντίθεση με προηγούμενες μέρες που έπιννα καπάλιν τα panadol extra, mesulid, ponstan forte,brufen κλπ κλπ). Σήμερα ευτυχώς εν ήπια τίποτε, ήμουν πουλλούιν. Προφανώς ακόμα να περιοδεύσω, σήμερα... Τζαι το δόντι πάει για εξαγωγή κατά το που φαίνεται!


Αν τζαι η δίαιτα εν εξεκίνησε όσο δυναμικά την ήθελα θα επανακάμψω. Αύριο θα ζυγιστώ τζαι όσα τζαι αν είμαι θα κάμω update (προφανώς) για την επιχείρηση "RosaLoss".


Καλή εβδομάδα να μας μπει. 


Πάω να ετοιμάσω τα δικά μου "7". 

RosaLOSS

Πρέπει να κάμω δίαιτα. Εν πάει άλλο! Που πέρσι τον Φλεβάρη που ήρτε ενα δεκαήερο η μαμα μου (σαν είχα εξεταστική, δλδ εκάθουμουν) Θεσσαλονίκη, έκατάφερα τζαι έφτασα τα 78kg τζαι έσhει τόσο τζαιρό ευτυχώς(;) δεν έβαλα παραπάνω, μόνο 1, το οποίο πότε το χάνω, πότε το ξαναβάλλω.


Σήμερα βρίσκομαι στα 79kg. Αν περάσω τα 80kg θα πεχτώ. I can't let that happen. Είμαι 1,76(+-1cm) στο ύψος. Θέλω να γίνω τα 70 που ήμουν το καλοκαίρι του 2010 για αρχή τζαι μετά βλέπουμε!!! Η δίαιτα ξεκινά σήμερα, (όι επειδή εν Δευτέρα!) τζαι κάθε Δευτέρα θα σημειώνεται η πρόοδος των kg μου!!! 


Γενικά θέλω με τούτη τη δημοσιοποίηση να δεσμευτώ κάπως γιατί στην φτωχομάνα εν δύσκολο να ΜΕΝ φάεις πελλάρες. Πέρκι δουλέψει.


Συμβουλές τζαι support είναι ευπρόσδεκτα!


Αλληλεγγύη στους απανταχού που κάμνουν δίαιτα! We are on the road to a healthier life!

Παραλήρημα #2 - Ένας φυσιολογικός άνθρωπος

Σήμερα επήαμε εκδρομή στη Καστοριά. Εγνώρισα Κυπραίους που εν θα έθελα να εγνώριζα, καθ' ότι επήα με οργανωμένη εκδρομή παράταξης (όχι δεν είμαι εγώ νεκατωμένη, ακολουθούσα παρέα).


Εγνώρισα έναν "μιτσή" που σπουδάζει γιατρός τζαι τωρά μπαίνει δεύτερο έτος (άρα εν ένα χρόνο πιο μικρός που εμένα  ηλικιακά) τζαι έπαιζε μας τον έξυπνο πολλά. Το άλλο που με εκνεύριζε ήταν που εκάπνιζε τζαι όταν εκάτσαμε να φάμε, εν άντεχε να παραγγείλουμε, να φάμε τζαι μετά να καπνίσει. Έθελε να παραγγείλουμε, να καπνίζει τζαι μετά το φαί πάλε να καπνίζει. Τζαι γενικά τούτοι οι καπνιστές που εν καταλάβουν το πόσο ενοχλητικός εν ο καπνός τους σε κλειστό χώρο (τζαι δη τζαι που τσιγάρο βιομηχανικό που ξικαπνίζει non-stop τζαι βρωμεί) νευριάζουν με ακόμα παραπάνω! Επίσης το γεγονός ότι εσύγχιζε το όνομα μου με κάποιο άλλο όνομα εν εβοήθαν την κατάσταση συνύπαρξης! Εμίλαν με έναν στόμφο, ήθελε να πας επιδείξει τις γνώσεις του (οι οποίες, σε εμένα τουλάχιστον εν γνωστές που το λύκειο) τζαι γενικά έπαιζε το"είμαι πολλά παλλικάριν τζαι πολλά παιδί μάλαμα" αλλά κατά βάθος εν βούτυρος Λευκωσιάτης. Don't get me wrong τζαι εγώ που Λευκωσία είμαι αλλά έτσι τύποι ευδοκιμούν στην πρωτεύουσα της μεγαλονήσου.

Μια άλλη κορούα πάλε, ήταν πολλά χαζή. Μα πάρα πολλά. Εν ξέρω αν το παίζει έτσι. Ό,τι της ελάλε κάποιος, εφαίνετουν πως το άκουε για πρώτη φορά, ότι ήταν καινούργιες πληροφορίες για τζείνην. Εσφίχτηκα τζαι εν έκαμα με γκριμάτσες, με σχόλια. Ήταν δύσκολο γιατί έπινα ούζο.


Μια άλλη κατά την διάρκεια της διαδρομή προς Καστοριά, θωρεί στρατόπεδο τζαι αναφωνεί με έναν ενθουσιασμό φορ έβριουαν ττου χίαρ: "ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟΟΟΟΟ...!!!"  Εφυρτήκαν ούλλοι εννοείται... Φωνάζει της ο οδηγός του λεοφωρείου: "Να σε κατεβάσω κοπελιά;;;"

Η άλλη εφώναζε πρωί ξημέρωμα που το μικρόφωνο του λεωφορείου ώσπου τζαι έκαμε την παρατήρηση ένας φίλος μας... Εν τζαι άλλα που τωρά εν μου έρκουνται... (επροσέξατε ότι οι κορούες που περιγράφω εν πολλά φτανές;;)


Εντωμεταξύ να υποφέρω ούλλη μέρα με τον δεξί μου φρονιμίτη/ αυτί/ λαιμός και όλα τα ωραία...

Γιατί υπάρχει τόσος ενοχλητικός κόσμος;;; Τούτους ούλλους γιατί θα πρέπει να τους υπομένω όταν θα πρέπει να δουλέφκω μαζί τους; Όταν την σήμερον ημέρα δεν ξέρουν πότε ενοχλούν τον άλλο ή δεν ξέρουν να συνεννοηθούν με τον άλλο ή να πουν μια κουβέντα της προκοπής τζαι εν ήδη άνω των 18, αύριο τι θα κάμουν; 








Πολλές φορές λαλούν μου πώς σου εφάνηκε ο τάδε τζαι πραγματικά άμα εν συνεννοήσιμος σhέρουμαι να απαντώ ότι "είναι ένας φυσιολογικός άνθρωπος". Is that too much to ask for these days? 

My day off

*Αφιερωμένο στην αδερφή μου Moonlight,

που εν καταφέρνουμε να τα πούμε τις τελευταίες μέρες!*

Κατάληψη για ακόμη μια βδομάδα τζαι αποφάσισα να πελλαρίσω λίο. Είσhεν τζαιρό που ελαλούσα να έπιαννα ποδήλατο να θκιανεφτώ αλλά επειδή εθκιαβάζαμε την ημέρα άφηνα το. Ενιγουει επειδή εψηφίστηκε ΠΑΛΕ κατάληψη εχτές, είπα φακ δεμ όλ τζαι με τον φίλο μου που τον αγαπώ πολλά, τον Chef! :) Είπαμε να πάμε στη Νέα Παραλία για ποδήλατο σήμερα.


Τέσπα, ενοικίασα ποδήλατο γιατί προφανώς δεν έχω. Τζαι έπιασα το για 24 ώρες γιατί ήθελα το 2-6 αλλά τζείνος που ενοικίαζε ήταν να κλείσει που τις 2 σήμερα.


Έπιασα το ποδήλατο που κοντά στην πλατεία Αριστοτέλους, ή για όσους ήρταν ξανά τζαι ξέρουν, κοντά που το "Ούζου Μέλαθρον" τζαι έπιασα τον παραλιακό να έβρω τον φίλο μου που μεινίσκει μιαν ευθεία πάνω που το Μακεδονία Παλλάς. Προς το παρόν που τον Λευκό Πύργο εως τη Νέα Παραλία, ο πεζόδρομος τζαι ο ποδηλατόδρομος εν κλειστά γιατί κάμουν το ανάπλαση τζαι εν εργοτάξιο. Οπότε οι πεζοί τζαι οι ποδηλάτες πρέπει να περνούν που ένα πεζοδρόμιο δίπλα που τον δρόμο, πολλά στενό, τζαι που πλακάκια πεζοδρομίου σπασμένα...Την νύχτα γίνεται μεγάλος πανικός άκουσα...

Ένιγουει λίο μετά που το Μακεδονία Παλλάς εν η Νέα Παραλία, που έσhει φαρδύ πεζόδρομο τζαι ποδηλατόδρομο τζαι σήμερα που επίαμε we had it to ourselves! Ευχαριστήθηκα το η αλήθκεια ήταν!

Πως φαίνεται ότι την έφκαλε αρσενικός την φώτο....

Η πισινούδα που έχω και εδώ in daylight!

Η μέρα μου δυστυχώς εσημαδεύτηκε γιατί ένας τσιγγάνος αποφάσισε να μπεί μέσα στην πισινούα! Την ώρα που επερνούσα με το ποδήλατο στην επιστροφή, εκατέβασε το παντελονάκι του να "πλυθεί" τζαι είδα τα ΟΥΛΛΑ.
Οπότε έννεν πλέον όσο cute ήταν στο μυαλό μου τούτες οι πισινούες γιατί κάμνω συνειρμό...
ΓΙΑΧ ΓΙΑΧ ΓΙΑΧΧΧΧΧ

Στη νέα παραλία έσhει τζαι διάφορα θεματικά πάρκα τζαι το ένα που μου αρέσκει εν το Πάρκο του Νερού

Είσhεν τζαι γυρίνους τζαι koi fish!

Μόλις ανοίξαν τούτα τα πάρκα ήταν πολλά πιο περιποιημένα αλλά ότι βρίσκεται σε δημόσιο χώρο θα υποστεί κάποιες συνέπειες(ζωγραφική με spray ασπούμε! Στην Ελλάδα είμαστε άλλωστε).

Κάπου εδώ ετέλειωσε μου και η μπαταρία στην φωτογραφική μου... (Οπότε εσυνέχισα με το κινητό!)

Last but not least, το ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ μου εν το Πάρκο των Ρόδων (surprise surprise!!) στο οποίο υπάρχει παιδική χαρά τζαι ένας κήπος με τριαντάφυλλα τα οποία επετύχαμε ολάνθιστα :)

Έκαμα τζαι τραμπάλα...Έσhει που τότε που εκάμναμε γενέθλια στο Πάρκο του Προδρόμου να ανεβώ πάνω σε τραμπάλα...

Οι φώτος δεν είναι τζαι πολλά σπουδαίες γιατί είσhε πολύ φως τζαι δεν έβλεπα καλά την οθόνη του κινητού! 

<3

Αύριο πάλε, ξανά ποδηλατάδα!!!