Friday 19 August 2011

23.9

Εχτές, σαν άπλωνα τα ρούχα, εσυνειδητοποίησα  ότι τούτον ήταν. Φέφκεις. Τζαι αντί να κάμνω τα πάντα να περνώ όσην παραπάνω ώρα μπορώ μαζί σου, κάμνω πως εν με κόφτει. Τζαι έσhει τζαιρό που σε αγνοώ. Εν απαντώ μηνύματα, βρίσκω δικαιολογίες για να μεν περνώ να σε δω. Τζαι έκαμες μου παράπονο. Εν ήξερες γιατί. Ενιωσα άσhημα. Είμαι ηλίθια αφού. 

Τέσσερα χρόνια τζαι ούτε μια στιγμή εν είπα χωρίζουμε. Ούτε εγώ ούτε εσύ. Τέσσερα χρόνια κάθε μερα ήταν να περάσω ποτζί να σε δω.  Επίες τζαι αγόρασες μου τσαι Earl Grey που μ’ αρέσκει για να μου κάμνεις το πρωί επειδή εν πίνω Nescafe. Τζαι εγώ επιασα σου οδοντόβουρτσα. 'Αφηκες μου ρούχα σπίτι. Τζαι έπλυνα τα τζαι άφηκα τα να τα χρησιμοποιήσεις που ήταν να ξανάρτεις.  Τζαι μιαν άλλη φορά που είσhες πολλά τρεχάματα τζαι μιαν εβδομάδα έκαμναμε τους συγκάτοικους τζαι επλύνισκα τζαι εμαίρεφκα σου.
Θυμούμε στο valentines παρόλο που το περίπεζες, έκαμες μου δώρο ένα καδράκι πολλά όμορφο. Τζαι εγώ έκαμα σου μιαν καρδούλα origami τζαι εζωγράφισα σου την με τα αγαπημένα μου χρώματα. Τζαι έβαλες την πάνω που το γραφείο σου μαζί με ούλλα τα αγαπημένα σου πραματα.

Εκάμαμε τζαι ένα ταξίδι μαζί, τζαι ήταν πολλά ωραίο. Εγώ ήμουν αγχωμένη εννοείται τζαι εμουρμουρούσα. Αλλά είπες μου επέρασες πολλά ωραία. Εν ήθελε κανένας μας να φύουμε που τζιαμέ.

Τζαι  τωρά φέφκεις τζαι εννα μείνω μόνη μου. Εν θα με πιάννει κανένας τηλέφωνο να κλαιούμαστε για το θκιάβασμα. Εν θα έχω που να πω τα νέα μου, κανέναν να πάμε βόλτα στη παραλία τζαι να πιάννουμε παγωτά που το παρφέ. Να σταματούμε πόξω που τα αγαπημένα σου κτίρια τζαι να με πρίζεις για το πόσον ωραία ένι. Να περιπέζουμε τους καλαμαράδες για την αναισθησία τους, το παρκάρισμα τους, τες αφίσhες που βάλλουν τζαι ασhημίζουν τούτην την κατά τ’ άλλα όμορφη πόλη.

Εννα φύεις. Ποιός εννα μεινίσκει  τζιαμέ που εν το σπίτι σου; Ποιός εννα μου φέρνει νερά που εν μπορώ να τα κουβαλήσω; Ποιος θα με ακούει όταν έχω νεύρα τζαι θέλω να τα πώ κάπου να τα φκάλω που μέσα μου; Σε ποιόν θα λαλώ τα ευχάριστα νέα μου τζαι να σhέρεται μαζί μου; Τζαι τούτα εν μόνο τα βασικά πράματα που εν θα έχω χωρίς εσένα.

Πώς θα σε ποσhερετίσω;

Εν μπορώ την απόσταση τζαι ξέρεις το. Εν μπορώ να ξέρω ότι είσαι αλλού εσύ τζαι αλλού εγώ. Εν θα δουλέψει. Ξέρω το. Εν θελω να το κάμω στον εαυτό μου πρώτα πρώτα.

Τελικά εν πολλά εγωιστικό τούτο το πόστ έννεν;

Ναι αλλά εννα φύεις. Εννα φύεις. Εννα φύεις. Εν θέλω να φύεις.

4 comments:

  1. Το μόνο που μπορώ να σου πω εν ότι ενεν καθόλου εγωιστικό τουτο το ποστ τζαι ότι τουλάχιστον έσhεις τόσον ωραίες αναμνήσεις.

    ReplyDelete
  2. Ουφφφ δύσκολοι οι αποχωρισμοί, κράτα τις καλές αναμνήσεις..;)

    ReplyDelete
  3. Ούφφου μικρή μου....... Κανένας έννεν καλά, κανένας εν περνά τέλεια...
    Τουλάχιστον είχες όμορφα πράματα....

    ReplyDelete