Wednesday 10 August 2011

The Return


Επέστρεψα στην μεγάλη φτωχομάνα προχτές τζαι είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα. Οι συμφοιτητές μου τζαι τζίνοι ήρταν πίσω που τις διακοπές τους (εν καλαμαράδες) τζαι εξεκινήσαμε (μερικοί) να πιέννουμε που σήμερα βιβλιοθήκη. Το μενού για εμένα έχει Ηλεκτροχημεία προς το παρών.  Εμπήκαμε στη ρουτίνα μάνι-μάνι.

Εν όμορφη η φτωχομάνα έτσι τζαιρό. Λείπει πολύς κόσμος τζαι βλέπεις τους τουρίστες που χαριεντίζουνται , φκάλλουν photos κλπ. Τα λεωφορεία εν όφκερα τζαι φτάνεις τζαι στον προορισμό σου μιαν ώρα αρχίτερα  τζαι χωρίς την ευωδία «μασχαλίτσας» του δίπλα σου. Κινείσαι τζαι δεν νιώθεις ότι πνίεσαι που το πλήθος.

Σήμερα ήρτε ένας ναρκομανής στη στάση (εκαμνε μπάμ, εφένετουν που μακριά, όσο τζαι έσωννε να παρπατήσει)  τζαι λαλεί μας «είμαι ναρκομανής θα μου δώσετε κάνα ψιλό να πάρω τη δόση μου;» Μα δηλαδή τζαι τούτοι αποθρασυνθήκαν τέλεια πάντως…  Παλιά εκρύφκαν το τζαι λίο , ελαλούσαν για να πάρω τσιγάρα, να πάρω φαι να φάω, τωρά λαλούν σου το κατάμουτρα… Ο εύγλωττος φίλος μου ο καλαμαράς λαλεί του κρατούμεν τα για εισιτήριο του λεωφορείου εν έχουμε να σου δώσουμε… Τζαι επίεν πάρακατω… Μετά εδιασταυρωσε την Εγνατία που σημείο χωρίς διάβαση… Αύριο θα βρεθεί πούποτε τσιλλιμένος έτσι τον κόφκω…

Τελικά καλά το είπα. Ρουτίνα! 

4 comments:

  1. Καταρχάς πολλά ωραία τα ροδοπέταλα!! :)

    Καταδευτερον, καλωσόρισες στην μπλογκόσφαιρα!

    Ήθελα να σχολιάσω κάτι που το προηγούμενο ποστ σου αλλά θα το κάμω δαμέ. Εγώ λείπω 10 χρόνια τζαι κάθε φορα που φευκω που Κύπρο φύρνουμε του κλαμάτου στο αεροδρόμιο, το ίδιο τζαι κάθε φορα που φεύκουν οι δικοί μου αμαν ερτουν επίσκεψη. Τόσα χρόνια, τόσες φορές επία τζαι ήρτα τζαι κάθε φορα τα ίδια. Ξέρεις κλάμα που έσυρα στο παλιο αεροδρόμιο Λάρνακας.......

    ReplyDelete
  2. ουελκαμ!!! Περιμένω να ακούσω χημικές ιστορίες φοιτιτικής ζωης με μεγάλη ανυπομονησία!

    ReplyDelete
  3. Θεσσαλονίκη μου!!! εξύπνησες μου μνήμες. Τζιε εγώ τζιαμέ εσπούδασα. Καλή συνέχεια.:))

    ReplyDelete
  4. @Πρας Same here! Τωρά όμως που εν καινούργιο το αεροδρόμιο εν πάει για δακρύβρεχτους αποχαιρετισμούς τόσο πολλά εν ττου γκλαμορους ασπούμε!! Φορείς τα γυαλιά σου + κλαίεις μέσ' το αεροπλάνο + θωρούν σε οι δίπλα + εν σου μιλούν αφήνουν σε στην ησυχία σου:p Χαχα

    @Xippasmeni Κάτσε να ξεκινήσει πάλε η πτυχιακή μου + θα έχω πολλά να πω...

    @AEnima Γεια σου + καλωσόρισες στο μπλογκ μου! Εν νομίζω να έσhει πλάσμα που να έφυε που την Θεσσαλονίκη + να μεν την ενοστάλγησε... Ως + εγώ που την βαρκούμε ξέρω ότι τα καλά της εν θα τα έβρω πουθενά άμα φύω.

    ReplyDelete