Ρεζίλεμα Ρόσα-στάιλ!

Ευτυχώς που είμαστεν λίοι τζαι δεν θα δούν πολλοί το ρεζίλεμα μου!!! Είχα το αποκλείσει που την μνήμη μου αλλά κατα τη διάρκεια βαθιού στοχασμού και αναζήτησης με keywords "ρεζίλι" AND "αποκλείεται να μου συμβαίνει τούτο το πράμα" AND "τωρά εννα ξυπνήσω τζαι εν όνειρο" AND "γιατί σε εμένα γιατί σε εμένα" εφκήκε στα search results τούτη η ιστοριούλλα με ιστούς αράχνης, πολλές κλειδωνιές γυρώ γυρώ τζαι πέτρες να την συγκρατούν στα έγκατα των αναμνήσεων!


Λοιπόν, πάμε! 


Είμαι πρώτη γυμνασίου, άνοιξη, εν η γιορτή της βαφτιστικιάς της μάμμας μου τζαι κάμνουν οι γονείς της κορούς πάρτυ στο σπίτι τους. Κάπου εδώ να πω ότι ήμουν πολλά ψηλό παιδάκι τζαι τα ρούχα μου ήταν ήδη που τα γυναικεία του Zara! Αθυμούμε εφορούσα ένα γαλάζιο παντελόνι, ήταν τζαι λιο καμπάνα πουκάτω, τζαι γαλάζια μπλούζα. Το βαφτιστήρι εν γύρω στα 4-5; Εν είμαι τζαι σίουρη. Μεγάλο πάρτυ, πολλά μωρά άλλα στην ηλικία μου αλλά τζαι πιο μεγάλοι, καθ' ότι η κουμέρα έκαμε την κοράσα της σε μεγάλη ηλικία τζαι οι συγγενείς τους είχαν ήδη άλλα μωρά με ηλικίες παραπλήσιες με την δική μου. Ας το πούμε βρισκόμουν σε πρώιμα εφηβικά στάδια.

Εγώ ήμουν τζιαμέ με την τότε κολλητή μου, αφού η μάμμα της ήταν τζαι τζείνη καλεσμένη στο πάρτυ. Έξω στην αυλή της κουμέρας είσhε φουσκωτό κάστρο. Αν έσhει ένα πράμα που απολάμβανα που ήμουν μιτσηά ήταν τα φουσκωτά παιχνίθκια! (Μoonlight θυμάσαι τα τζίνα στην Πάφο τζαι στα παζαράκια του δημοτικού;;;) Αππωθήκαμε με την κολλητή μου -ας την πούμε Αφρούλλα- τζαι λαλούμε πάμε να παίξουμε τζαι εμείς! Φκάλλουμε τα παπούτσια μας, γιατί ξέρουμε ότι εν επικίνδυνο να σhιστεί το πλαστικό του κάστρου. Ανεβαίνουμε πάνω δειλά δειλά τζαι στο λεπτό ξεκινούμε να αππηδούμε όπως τες πελλές. Μέσα μαζί μας ήταν τζαι κάτι άλλα παιδάκια. Τα αγόρια εκάμναν διαγωνισμούς κωλοτούμπας! Εγώ έτσι πράματα εν έκαμνα γιατί εφοούμουν, είπα σας, ήμουν πολλά ψηλή τζαι άγαρμπη!


Εγώ απλά εππηδούσα τζαι εκάθουμουν στον κώλο μου. Μιά φορά, θκύο φορές, τρείς φορές, χαχαχα τζαι χουχουχου με την Αφρούλλα...Ξανά τζαι ξανά... Ακούετε ενα χλααααααααααατς... Γυρίζω κάτω τζαι τι θωρώ... Πάει το παντελόνι... Σhισμένο που τον κάβαλο ως μπροστά...


Εν το επίστευκα. Λαλώ εν μου συμβαίνει τούτο το πράμα!!! Κόρη Αφρούλλα, λαλώ της, φώναξε ΤΩΡΑ την μάμμα μου... Τι έγινε; λαλεί μου. Αφρούλλα πίεννε ΤΩΡΑ σε παρακαλώ δεν μπορώ να σηκωστώ!!! Τα μωρά εθωρούσαν με με απορία που εκάθουμουν μέσα στο φουσκωτό τους τζαι δεν εσηκώνουμουν να παίξουν... Τζαι πάει η Αφρούλλα τζαι φέρνει μου την μάμμα της!!! Κυρία μάμμα της Αφρούλλας σας παρακαλώ, φωνάξετε τη μάμμα μου!! Μα τι έπαθες μάνα μου πέμου!! Ατού ο Γαβρίλης!!!! Μετά που εξομολογήθηκα μπροστα σε ούουουουουουουλλα τα παιδάκια τι έπαθα, έρκεται τζαι η μάμμα μου...


Εστάθηκε μπροστά μου τζαι εσηκώστηκα πάνω... Εφαίνετουν ΦΟΥΛ μπροστά το βρακούι μου μέχρι τζαι η ζάμπα μου... Έδωκε μου τη ζακέτα της τζαι ετυλήχτηκα την ώσπου να πάμε μέσα στο σπίτι σε ένα που τα υπνοδωμάτια... 


Τζείνη ήταν η μέρα που έθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί...Tελικά δεν θυμούμαι πως εκατέληξε η ιστορία... Ούτε αν τελικά με είδε τόσος πολύς κόσμος...Ήντα πράμα εν τούτο το ρεζίλεμαν α... Memory block!!!


Αυτάαααααααα